Jente – ‘Geef alle jongeren een fitcoach’
Bij Speaking Minds zijn het de jongeren die de gemeente of overheid adviseren. Hoe vinden zij dat? En wat gebeurt er met hun ideeên? In ‘Speaking Minds Out Loud’ vertelt Jente Lawrijsen over haar ervaring.
“Begin dit jaar draaide ik mee in het Speaking Minds project in Eindhoven. We gingen aan de slag met de vraag: hoe kunnen jongeren die opgroeien in armoede en die met schulden te maken krijgen zich toch goed ontwikkelen als het gaat om gezondheid en beweging. In de bijeenkomsten probeerden we daar een antwoord op te krijgen.”
“We deden veel zelf en kregen hulp van trainer Marjolein. Zij kwam met de enquêteformulieren en wij bedachten de vragen. Uiteindelijk hebben we de vragenlijsten in onze eigen omgeving rondgestuurd. Ook keken we naar welke ‘potjes’ er als eerste leeg zijn als mensen in een moeilijke situatie terechtkomen.”
Stel een fitcoach in
“Het advies brachten wij uit aan medewerkers van verschillende ministeries. We moesten een presentatie geven. Elke groep uit de klas had een eigen dia gemaakt. Ons eerste advies was: stel een fitcoach in voor alle jongeren tot 18 jaar. Die fitcoach kijkt dan naar hoe en hoeveel je beweegt en naar wat je eet. Zo krijgen jongeren niet zomaar een stempel met ‘je hebt obesitas’, maar wordt iedereen gelijk behandeld. En daar heb je je hele leven plezier van. De zorgverzekering zou dat dan moeten betalen in samenwerking met de overheid.”
Informeer door gastlessen en themaweken 
“Het andere advies was het geven van gastlessen en het houden van themaweken op scholen. Lessen over gezonde voeding en gezondheid in het algemeen. Dan leer je erover op spelende wijs, doordat er een professional voor de klas komt om erover te vertellen, bijvoorbeeld iemand van de GGD. Daar zijn we tijdens het project ook geweest en dat was heel interessant.
De bedoeling is dat jongeren er onbewust toch iets van oppikken en het er thuis over gaan hebben. Als ouders in de schulden zitten zijn ze meer bezig met of er die week brood op de plank komt, dan om hun kinderen te leren hoe ze met geld om moeten gaan.”
Hoe ik financieël ben opgevoed
“Zelf kreeg ik al op mijn twaalfde een soort contract van mijn ouders en kleedgeld. Daarvan moest ik ook een deel sparen. Ze wilden dat ik een kasboekje bijhield. Dat deed ik niet echt, maar ik hield wel mijn bankafschriften in de gaten om te zien waar mijn geld bleef. Dus ik heb al best jong geleerd om met geld om te gaan. Dat gaat niet bij iedereen zo. Ook niet alle ouders hebben genoeg geld om hun kinderen kleedgeld te geven.”
“Na de presentatie moesten we bij onze eigen tafel gaan staan, een soort stand. Daar konden de mensen van het ministerie ons nog vragen stellen. Bij de ministeries vonden ze onze ideeën goed, maar niet alles bleek uitvoerbaar. De fitcoach is bijvoorbeeld erg duur. En scholen zijn zelf verantwoordelijk voor het organiseren van gastlessen en themaweken. Misschien was dat anders geweest als we advies op lokaal niveau hadden gegeven. Dan hadden we er ook meer bij betrokken kunnen blijven.”
“Toch heeft het wel zin om advies te geven. Je kunt je ideeën inbrengen en er wordt naar je geluisterd. En misschien doen ze er later alsnog iets mee omdat ze nu wel weten wat er speelt. Op school zijn we er ook nog mee verder gegaan in een vervolgopdracht. Zelf leer je out of the box denken en kom je door met elkaar te praten op ideeën waar je eerder niet op gekomen was. En je zorgt voor meer bewustwording bij jongeren. Dus voor ons was dit heel leerzaam.”
