Kansen

Geschreven door: Jason Bhugwandass

 

Ooit woonde ik achter tralies

Tussen hekken, binnen muren

Vielen deuren in sloten

Met mij nog in de ruimte

 

Ooit kende ik de wereld

Alleen nog van tv

Sliep op brandwerende matrassen

Mocht geen seconde meer naar buiten

 

Ooit heeft de rechter besloten

Dat een instelling beter was

Maandenlang gesloten

Met alleen pen en papier

 

Als de sloten open draaien

En de rechter laat me vrij

Loop ik stampvoetend, verraden

Verstoten door de maatschappij


Een jaar niet naar school geweest

Binnen de muren niks geleerd

Terugkerend in een stad

Waar men verwacht dat je

Participeert


… Gewoon mee doet

… Met de rest

Alsof ze allen zijn vergeten

 

Dat ze je zelf

uit de maatschappij

hebben getrokken

 

We willen allemaal

Zo graag normaal zijn

Gemiddeld, doorsnee

Zo graag modaal zijn

 

Met middelmaat tevree

Als de hele wereld beweegt

Roepen wij smekend

‘Wij willen mee’


Is er nog een plekje over

Voor kinderen als wij?

Een wereld gebouwd op prestaties

Waarin je niemand bent

Tot je bewezen hebt

Te beschikken over talent


En soms is talent trauma

Doet talent overleven

Is talent bittere noodzaak

Geen hobbyistisch streven

 

Soms kunnen woorden redden

Of net even verzachten

De-escaleren

Of de armoede ontkrachten


Dus, pennen verslindend

Inkt drukkend in weerloze schriften

Woorden kiezen als fundament

Kastelen bouwen van zinnen

 

Weert mij tegen vloeken

Maakt krachtig mijn standpunt

Houdt de verkeerde mensen buiten

Laat de juiste mensen binnen

 

In een kansarm gezin

Met mishandeling

Snijden lettergrepen open

Woorden ter verdediging

Bij gevaar zou ik spreken

 

Want spreken doet leven

Bluft zich een weg door

Liefkozende vernedering

Dat plekje in de maatschappij

Vrijgemaakt voor mij

Bleek het verwoorden

Van collectieve trauma’s.


Ervaringsdeskundige.

 

Dat hypersensitieve

Kritisch explosieve

Trauma-nalatenschap

Bleek vakkundig.

 

We spreken

In gebreken

Ook als we doelen op dezelfde eigenschap


We denken in fout

We denken nooit:

Dat is knap

Hoe dat meisje al dat smokkelwaar

Binnen weet te krijgen

 

Hoe dat kind z’n geheimen

Oneindig weet te verzwijgen

 

We missen de passie te zien

Bij een kind dat altijd in conflict raakt

Of het doorzettingsvermogen

Van een puber die honger staakt


We zien niet dat die jongen die de les verstoort

Eigenlijk super goed discussieert

We beseffen niet dat die kracht

Bestempeld als negatief

 

Maakt dat het instelling-kind

… nu participeert.