Even voorstellen 

Speaking Minds is een samenwerkingsverband tussen Save the Children, Defence for Children en Stimulansz, daarom stellen de medewerkers van Speaking Minds zich graag voor. Karin van Nuland (Stimulansz) en Marjolein Weidema (Save the Children) vertellen over hun werk en hun mooiste ervaring met Speaking Minds.

Karin van Nuland

Wie ben je en hoe ben je betrokken bij Speaking Minds?

Ik ben Karin van Nuland, werkzaam als adviseur Armoede en Schulden bij Stimulansz. Voor Speaking Minds doe ik de werving van gemeenten. Ik (onder)houd de benodigde contacten bij de gemeenten die een Speaking Minds traject afnemen of willen afnemen en stimuleer hen om jongerenparticipatie binnen gemeentelijk beleid toe te passen. Daarnaast ondersteun ik de beleidsmakers om de adviezen van de trajecten ten uitvoer te brengen en/of de adviezen uit te werken in het gemeentelijk beleid.

Stimulansz is een kennis- en adviespartner in het sociaal domein voor gemeenten. Wij ondersteunen de gemeenten om de best mogelijke dienstverlening voor de inwoner vorm te geven. Hierbij is de stem van de (jeugdige) inwoner van groot belang.

Wat vind jij belangrijk in jouw werk voor Speaking Minds?

Speaking Minds heeft vele mooie onderdelen. Armoede onder kinderen staat gelukkig hoog op de politieke agenda. Het is essentieel om de doelgroep te betrekken bij het vormgeven van het armoedebeleid. Speaking Minds betrekt kwetsbare jongeren op een veilige manier en onderscheidt zich hierin met andere partijen. Er is veel ruimte om de jongeren te begeleiden tijdens het traject en ze doen nieuwe vaardigheden op tijdens het project. Speaking Minds verbindt de scholen, jongeren en gemeenten aan elkaar. Doordat we nu ook lokale professionals opleiden in een Train de trainer traject, wordt Speaking Minds lokaal verduurzaamd. Zo blijft de jongerenparticipatie, ook na onze inzet, voortgezet.

Wat is je meest mooiste ervaring met Speaking Minds? Wat is je bij gebleven?

De trotse jongeren die hun adviezen presenteren aan de wethouders. In elk traject formuleren de jongeren zorgvuldig hun advies, ze weten dus goed waar ze het over hebben. Daarnaast zie je hoeveel positieve enegerie er vrij komt bij de partijen en dat vind ik mooi om te zien.

Marjolein Weidema

Wie ben je en hoe ben je betrokken bij voor Speaking Minds?

Mijn naam is Marjolein Weidema en ik werk als senior projectmedewerker bij het Binnenlandprogramma van Save the Children. Voor Speaking Minds ondersteun ik Karin van Nuland bij de werving van gemeenten en doe ik de werving van de scholen. Daarnaast ben ik één van de trainers en zorg ik ervoor dat de Speaking Minds trajecten goed worden uitgevoerd.

Tijdens de stage voor mijn master Maatschappelijke Opvoedingsvraagstukken heb ik meegewerkt om de ‘Jongerendenktank’ op te zetten, waarin jongeren meedenken en praten over vraagstukken die te maken hebben met armoede in Nederland. Hieruit is het project Speaking Minds gerold. Toen het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid voor dit project subsidie verleende, werd ik gevraagd om als projectmedewerker aan de slag te gaan. Supergaaf natuurlijk!

Wat vind jij belangrijk in jouw werk voor Speaking Minds? Wat drijft je om je werk uit te voeren?

Dit project zet jongeren van het MBO, VMBO en praktijkonderwijs enorm in hun kracht. We horen vaak dat dit soort projecten bijna niet worden aangeboden op deze scholen terwijl het juist zo belangrijk is om deze doelgroepen te betrekken bij beleid en hoe een gemeente werkt. Het grootste deel van de Nederlandse jongeren volgt namelijk onderwijs op één van deze scholen.

Dit project laat zien dat het mogelijk is om jongeren op een betekenisvolle manier te betrekken bij beleid. Het enthousiasme van de jongeren, scholen en de gemeenten als ze bezig zijn om samen nog beter beleid te maken is mijn allergrootste drijfveer. Je ziet niet alleen de jongeren groeien, maar ook de docenten en de beleidsmakers worden steeds enthousiaster.

Wat is je mooiste ervaring met Speaking Minds? Wat is je bij gebleven?

Wat je vaak hoort in de eerste bijeenkomst is dat de jongeren totaal niets hebben met de gemeente en beleid. Zo was er een meisje in Rotterdam die ervan overtuigd was dat de gemeente allemaal potjes geld achterhield en daar expres niemand over vertelde. Ik vond het heel heftig dat dit meisje nu al zo weinig vertrouwen had in de overheid. Hoe gaaf is het als je vervolgens na het project hoort dat datzelfde meisje stage is gaan lopen bij die gemeente.

Welk moment van een traject vind je het leukst?

Het project heeft veel mooie momenten. Ik vind de ‘over de streep’ opdracht altijd heel mooi. Het is bijzonder om erbij te mogen zijn als jongeren voor het eerst aan hun medeleerlingen durven te vertellen dat ze het financieel eigenlijk helemaal niet gemakkelijk hebben. Ook de bijeenkomst van de gesprekstafels blijft een mooi moment. Hoewel de gemeente en de jongeren elkaar in het begin nog ‘eng’ vinden, leren ze elkaar tijdens de gesprekstafels echt goed kennen en worden er altijd mooie verhalen met elkaar gedeeld.

Als groep en als individu zie je ze in die tien weken enorm groeien om vervolgens aan het eind vol trots hun eigen adviezen te presenteren. Bij de slotpresentatie moet je het als trainer loslaten, want dan is het aan hen. Maar ik ben elk keer weer zo enorm trots op ze!