Ijabo vertelt haar verhaal

Ijabo wist wel dat er armoede bestond in Nederland, maar door Speaking Minds is zij erachter gekomen dat er ook heel veel armoede is onder jongeren. Zelf heeft ze gelukkig geen armoede ervaren. “Alleen toen mijn ouders gingen scheiden heb ik in een lastige periode gezeten omdat er allemaal zaken speelden, waardoor ik bijvoorbeeld geen nieuwe barbiepop kon halen.”

Wat betekent armoede voor Ijabo?

“Armoede betekent voor mij dat je niet of nauwelijks iets kan uitgeven buiten je vaste lasten. Nadat ik mee heb gedaan met Speaking Minds heb ik gezien hoeveel jongeren er eigenlijk in armoede leven én kwam ik erachter dat er ook in mijn omgeving leeftijdsgenoten zijn die schulden hebben. Uiteindelijk heb ik hen kunnen helpen en hebben ze letterlijk stappen genomen om hulp te vragen bij instanties die hen konden helpen. Het belangrijkste is dat ik hen duidelijk kon maken dat zij zich niet hoefde te schamen. Hierdoor hebben ze hulp kunnen zoeken.”

Druk van de maatschappij

De maatschappij geeft druk om de nieuwste dingen aan te schaffen, maar toch weet Ijabo heel goed wat zij wel en niet uit kan geven. “Ik betaal altijd eerst mijn zorg en abonnementen, daarna kijk ik wat ik nog over heb.” Ijabo vond Speaking Minds erg leerzaam. “Ik vond het een leuk project omdat het over jongeren van mijn leeftijd en schulden ging. Eerst vond ik dat zelf niet interessant omdat ik dacht dat het geen leuk onderwerp was. Toen ik er meer over leerde was het een super leuk project.

Wat kan de gemeente doen?

Ijabo vind dat de gemeente zeker een grote rol kan spelen in de strijd tegen armoede. “Ze kunnen meer mensen helpen door actief betrokken te zijn, bijvoorbeeld door informatie avonden te organiseren. De gemeente moet niet op de achtergrond blijven maar meer betrokken zijn bij de mensen zelf, zodat zij zien dat de gemeente hen wil helpen.”

Ijabo heeft gezien dat zij nu jongeren uit haar directe omgeving ook kan helpen, door naar hen te luisteren en waar nodig hen te adviseren.